Ərik, botaniki adı Prunus armeniaca olan, Rosaceae (gülçiçəkli) fəsiləsindən olan bir ağac və onun şirəli, bir çəyirdəkli meyvəsidir. Ərikin mənşəyi Mərkəzi Asiya hesab olunur, lakin adı "Ermənistan" sözündən törəyərək Avropa və digər regionlara yayılıb. Bu, onun tarixi əhəmiyyətini və coğrafi yayılmasının genişliyini göstərir.
Ərikin meyvəsi, ümumiyyətlə, yumurtavari və ya dairəvi formada, sarımtıl-narıncı və ya qırmızımtıl rəngdə olur. Ətli hissəsi şirin və turş dadı ilə fərqlənir, lakin yetişdirilən sortlara görə bu dad proporsiyası dəyişə bilər. Əriyin dərisinin rəngi, meyvənin yetişmə dərəcəsindən və sortundan asılı olaraq, açıq sarıdan tünd narıncıya qədər dəyişir. Meyvənin ətli hissəsinin rəngi isə ümumiyyətlə açıq sarıdan qəhvəyi sarıya qədər olur.
Ərik yalnız təzə halda deyil, həm də qurudulmuş formada (ərik qurusu) geniş istifadə olunur. Ərik qurusu yüksək miqdarda lif, kalium, dəmir və A vitamini ehtiva edir, buna görə də sağlamlıq üçün faydalıdır. Bundan əlavə, ərik mürəbbəsi, kompotu, şirəsi, şərabı və digər qida məhsullarının istehsalında geniş istifadə olunur. Hətta ərik ağacının oduncağından da bəzi əşyalar hazırlanır.
Ərik ağacı, orta boylu bir ağac olub, yazda gözəl çəhrayı çiçəklərlə bəzənir. Bu ağaclar mülayim iqlim şəraitini sevirlər və müxtəlif torpaqlarda yetişə bilirlər. Əriyin müxtəlif sortları var, hər biri özünəməxsus dad və ölçüləri ilə fərqlənir. Bəzi sortları daha şirin, bəziləri isə daha turş olur. Bu müxtəliflik, hər zövqə uyğun ərik seçmək imkanı yaradır.