Əvəzçilik (is.): Bir şəxsin və ya quruluşun eyni zamanda bir neçə vəzifəni, rolunu və ya məsuliyyəti yerinə yetirməsi, bir neçə yerdə eyni vaxtda işləməsidir. Bu, həm fərdlər, həm də qurumlar üçün tətbiq oluna bilər. Məsələn, bir müəllimin həm dərs deməsi, həm də sinif rəhbəri vəzifəsini yerinə yetirməsi, və ya bir işçinin iki ayrı şöbədə eyni zamanda çalışması əvəzçiliyə misal ola bilər.
Əvəzçiliyin müsbət və mənfi cəhətləri vardır. Müsbət cəhəti, məhdud resurslarla daha çox iş görülməsinə və effektivliyə nail olma imkanıdır. Ancaq mənfi cəhətləri daha çoxdur: Əvəzçilik, hər bir vəzifənin lazımi diqqət və səy sərf olunmadan yerinə yetirilməsinə, iş keyfiyyətinin aşağı düşməsinə, yüksək stress səviyyəsinə, səhvlərin artmasına və nəhayət, iş qabiliyyətinin azalmasına səbəb ola bilər. Həmçinin, əvəzçilik, hər bir vəzifənin ədalətli və səmərəli bir şəkildə yerinə yetirilməsini çətinləşdirə bilər, nəticədə işdə bərabərsizlik yarada bilər.
Əvəzçiliyin təsiri vəziyyətdən asılı olaraq dəyişir. Kiçik bir şirkətdə, məhdud işçi qüvvəsi ilə, əvəzçilik müəyyən dərəcədə qəbuledilə bilər. Lakin, böyük təşkilatlarda və mürəkkəb vəzifələrdə, əvəzçilik qəbuledilməzdir və işin səmərəliliyini ciddi şəkildə azaldır. Buna görə də, əvəzçiliyin tətbiqinin hər bir halda diqqətlə qiymətləndirilməsi vacibdir. Əgər əvəzçilik qaçılmazdırsa, iş yükünün effektiv bölüşdürülməsi, işçilərin lazımi təlimi və dəstəyi mütləq təmin edilməlidir.
Qısacası, əvəzçilik, qısa müddətli həll kimi istifadə edilə bilər, ancaq uzunmüddətli perspektivdə işin keyfiyyətinə və işçilərin rifahına mənfi təsir göstərə bilər. Optimal iş qabiliyyəti və məhsuldarlıq üçün, hər bir vəzifənin özünəməxsus mütəxəssis tərəfindən yerinə yetirilməsi tövsiyə olunur.