Əvvəl-əvvəl zərfi, əsasən söhbətlərdə və gündəlik danışıq dilində işlədilən, "əvvəlcə", "qabaqca" mənalarını verən bir sözdür. "Əvvəl" sözünün təkrarlanması ilə ifadənin təsir gücünü artırır və hərəkətin, hadisənin baş vermə vaxtının çox əvvəlini vurğulayır. Bu vurğu, həmçinin həmin hadisənin digər hadisələrə nisbətən önəmli olduğunu da ifadə edə bilər.
Daha dəqiq desək, "əvvəl-əvvəl" zərfi, bir hərəkətin baş vermə zamanını müəyyən etməklə yanaşı, o hərəkətin digər hərəkətlər ardıcıllığında yerini də dəqiqləşdirir. Bu, sadəcə "əvvəlcə" sözündən daha güclü və əyani bir ifadədir. Məsələn, "Əvvəlcə qapını açdım" cümləsindəki "əvvəlcə" yalnız hadisənin baş vermə ardıcıllığını göstərir. Halbuki, "Əvvəl-əvvəl qapını açdım" cümləsində qapının açılmasının digər əməllərdən xeyli öncə baş verdiyi və bu əməlin həmin ardıcıllıqda mühüm yeri olduğu daha aydın vurğulanır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "əvvəl-əvvəl" ifadəsi, çox vaxt xatirələri və keçmişə aid hadisələri təsvir edərkən işlədilir. Bu, ifadəyə nostalji bir hava qatır və dinləyicidə həmin anlara dair daha canlı bir təsəvvür yaradır. Yəni, sadəcə olaraq bir zaman ardıcıllığını deyil, həm də həmin anın əhəmiyyətini, xatirənin canlılığını ifadə edir.
Qısacası, "əvvəl-əvvəl" zərfi, sadəcə bir sinonim olaraq deyil, özünəməxsus stilistik və emosional çalarları ilə seçilən, söhbət dilinin zənginləşdirən bir ifadədir.