Əzəm (ərəbcədən) sifəti köhnə Azərbaycan dilində "böyük", "ən böyük", "ulu" mənalarında işlənmişdir. Bu söz, əsasən, vəzifə adlarına əlavə olunaraq, həmin vəzifənin yüksək səviyyədə, ən ali dərəcədə olmasını bildirmişdir. Misal üçün, "sədri-əzəm" ifadəsi Osmanlı imperiyasında baş nazir vəzifəsini ifadə edirdi və bu vəzifənin ən yüksək dövlət rəhbərliyi səviyyəsində olduğunu vurğulayırdı.
Sözün "əzəmət" (böyüklük, ucalıq, şərəf) sözü ilə etimoloji əlaqəsi var. "Əzəm" sözü, müəyyən bir vəzifənin və ya şəxsin gücünü, nüfuzunu və əhəmiyyətini ifadə etmək üçün istifadə edilən bir vasitə kimi xidmət edirdi. Bu baxımdan, sadəcə olaraq "böyük" mənasından daha çox, bir növ hörmət, ehtiram və ali vəzifənin simvolunu da özündə əks etdirirdi.
Müasir Azərbaycan dilində "əzəm" sözü nadir hallarda işlənir və əsasən tarixi mətnlərdə, Osmanlı dövrünə aid sənədlər və ədəbiyyat nümunələrində rast gəlinir. Lakin sözün tarixi əhəmiyyətini və dil tariximizdəki yerini nəzərə alaraq, onun leksik tərkibimizdəki mövqeyinin qorunması vacibdir. "Əzəm" sözünün mənasını anlamaq, keçmiş dövrün siyasi quruluşunu və dilinin incəliklərini daha yaxşı dərk etməyə kömək edir.
Beləliklə, "əzəm" sözü, sadə bir sifət olaraq qalmayaraq, özündə tarixi, mədəni və siyasi kontekstləri birləşdirən zəngin bir məna daşıyır. Onun istifadəsi, yalnız böyüklüyü deyil, həm də hökmranlığı, nüfuzunu və ulu mövqeyini vurğulayırdı.