Fayton sözü Yunan mifologiyasından, əfsanəvi Günəş tanrısı Heliosun oğlu, qürurlu və təkəbbürlü bir gəncin adından götürülmüşdür. Fayton, atasının Günəş arabasını idarə etməyə cəhd edərkən nəzarəti itirmiş və yer üzünə fəlakət gətirmişdir. Bu əfsanəvi hadisə fayton adının mənasına da öz təsirini göstərmişdir.
Müasir dilin təfərrüatlı təsvirinə görə, fayton, üstü açılıb-örtülən dördbucaqlı bir at arabasıdır. Bu tərif, onun əsas xüsusiyyətlərini – dördbucaqlı formasını, üstünün açılıb-örtülə bilmə imkanını və atlarla çəkilməsini – dəqiq şəkildə əks etdirir. At arabası termini daha geniş olsa da, fayton, özünəməxsus dizaynı və əzəmətli görünüşü ilə fərqlənir. Xüsusilə 19-cu və 20-ci əsrlərin əvvəllərində, zəngin ailələrin və varlı insanların nəqliyyat vasitəsi kimi geniş istifadə olunmuş, hətta bir cür status simvolu olmuşdur.
Dilbər xanımın “Mən həmişə oradan evə faytonla gəlirdim” cümləsindən də göründüyü kimi, fayton, öz dövründə rahatlıq və lükslə əlaqələndirilən bir nəqliyyat vasitəsi olmuşdur. Bu cümlə, eyni zamanda, müəyyən bir sosial təbəqəyə mənsubiyyəti və həyat tərzini də ifadə edir. Beləliklə, faytonun sadə bir at arabası olmaqdan kənara çıxaraq, tarixi, mədəni və sosial kontekstləri əhatə edən daha geniş bir məna kəsb etdiyi görünür.
Qısacası, fayton, sadəcə bir nəqliyyat vasitəsi deyil, həm də bir əfsanə, bir tarix və bir həyat tərzi simvoludur.