Feodal sözü latın dilindən götürülmüşdür və feodalizm dövrünün əsas ictimai-siyasi quruluşunu təşkil edən mürəkkəb bir anlayışı ifadə edir. Sadəcə "təhkimçi mülkədar" kimi tərif etmək, bu zəngin tarixi və sosial kontekstdən məhrum qalmış, qısaldılmış bir izahdır.
Feodal, orta əsrlər Avropasında torpaq mülkiyyətinə və hakimiyyətinə əsaslanan iyerarxik bir sistemdə öz yerini tutan bir şəxs idi. O, kraldan və ya başqa bir yüksək rütbəli feodaldan torpaq (feod) alır və bunun müqabilində hərbi xidmət, və ya digər xidmətlər göstərirdi. Bu sistem, bir-birinə bağlılığı olan bir sıra vəzifə və məsuliyyətlər şəbəkəsini yaradırdı.
Feodalların gücü və var-dövləti əsasən onların nəzarət etdikləri torpaqların məhsuldarlığına və onların əhalisinə (kəndlilərə) bağlı idi. Onlar kəndlilərin həyatını, məhsuldarlığını və hətta şəxsi azadlığını da idarə edirdilər. Kəndlilər, feodalların torpaqlarında işləyir, onlara məhsulun bir hissəsini verirdilər və müəyyən vəzifələri yerinə yetirməli idilər. Beləliklə, feodal həm hərbi lider, həm də iqtisadi və inzibati hakimiyyət sahibi idi.
Yuxarıda verilən misal ("Havayı gəlir mənbəyi olan kəndlərini itirmək qorxusu ilə titrəyən feodallar") feodalın iqtisadi asılılığını və gücünün torpaq mülkiyyətinə bağlılığını göstərir. Torpaqları, onların nüfuzunun, sərvətinin və gücünün əsasını təşkil edirdi. Feodalların əsas narahatlığı, bu torpaqları və gəlir mənbələrini itirmək qorxusu idi.
Qısaca, feodal anlayışı sadə bir tərifə sığışmayan çoxşaxəli bir sosial və siyasi rolu əhatə edir. O, həm hərbi lider, həm iqtisadi nəzarətçi, həm də qanunverici səlahiyyətlərə malik bir şəxs idi və onun mövqeyi və gücü əsasən torpaq mülkiyyətinə əsaslanırdı.