Fərsiz sifəti, əsasən bir insanın və ya heyvanın bacarıqsızlığını, əlindən iş gəlməməsini ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə "əlindən iş gəlməyən", "bacarıqsız", "qabiliyyətsiz" tərifləri onun mənasını tam əhatə etmir. Çünki "fərsiz" sadəcə texniki bacarıq çatışmazlığından daha çox, ümumi bir qabiliyyətsizlik, hər hansı bir sahədə özünü göstərə bilməmə hissi daşıyır. Bu, zehni, fiziki və ya hər iki cür qabiliyyətin olmaması demək ola bilər.
Məsələn, "fərsiz övlad" ifadəsi yalnız işləməyi bacarmayan deyil, həm də müstəqil həyata uyğunlaşa bilməyən, öz qərarlarını verə bilməyən, ümumiyyətlə həyatda öz yerini tapa bilməyən bir insanı təsvir edir. "Fərsiz uşaq" ifadəsi də eyni mənaya malikdir. Bu, sadəcə tənbəl və ya intizamsız bir uşağı deyil, əslində həyatın tələblərinə cavab verə bilməyən, özünəinamı aşağı, zəif iradəli bir uşağı ifadə edir.
Atalar sözü olan "Fərsiz qoyunu qurd yeyər" isə bu mənanı daha da aydınlaşdırır. Qoyun sürünün qorunması üçün müəyyən bacarıqlara, instinktlərə malik olmalıdır. Fərsiz qoyun, bu instinktlərdən məhrum olduğu üçün təhlükəyə daha çox məruz qalır. Bu, həyatda özünü müdafiə edə bilməyən, zəif və həssas insanlara bənzətmədir. Belə insanlar, hər hansı bir çətinliklə qarşılaşdıqda, özlərinə güvənə bilmədikləri üçün asanlıqla məğlub olurlar.
Yekun olaraq, "fərsiz" sadəcə bacarıqsızlıq deyil, ümumi bir qabiliyyət çatışmazlığı, zəiflik, həyatda özünü göstərə bilməmə və müdafiəsiz olma hissini ifadə edən daha geniş və dərin bir məna daşıyır. Bu söz, insanın həyatda uğur qazanmaq üçün vacib olan bacarıqlar, qabiliyyətlər və özünə inamdan məhrum olduğunu vurğulayır.