Fonoteka (yun. phone – səs və theke – saxlanılan yer, anbar) – səs yazılarının, fonoqramların sistematik şəkildə toplanıb saxlandığı, tədqiq edilməsi və istifadəsi üçün nəzərdə tutulmuş bir mərkəz, arxiv və ya kolleksiyadır. Sadəcə səs yazılarının yığılması deyil, həm də onların təsnifatı, kataloqu, saxlanması və elmi-tədqiqat məqsədləri üçün istifadəsi fonotekanın əsas fəaliyyətini təşkil edir.
Fonotekalar müxtəlif səs materiallarını – musiqi əsərlərini, nitq nümunələrini, səs effektlərini, dil dialektlərini, tarixi səs qeydlərini və s. – özündə bir araya toplayır. Bu materiallar müxtəlif daşıyıcılarda – vinillərdə, maqnit lentlərində, kompakt-disklərdə, yaddaş kartlarında və rəqəmsal fayllar şəklində saxlanıla bilər. Müasir fonotekalar rəqəmsallaşdırmaya xüsusi əhəmiyyət verir, bu da səs materiallarının uzunmüddətli saxlanmasını və asan axtarışını təmin edir.
Fonotekaların əhəmiyyəti çoxşaxəlidir. Onlar tədqiqatçılar, musiqişünaslar, dilçilər, tarixçilər, antropoloqlar və digər mütəxəssislər üçün qiymətli mənbələrdir. Tədris fonotekaları tələbələrə təhsil prosesində səs materiallarından istifadə etmək imkanı yaradır. Bundan əlavə, fonotekalar mədəni irsin qorunması və gələcək nəsillərə ötürülməsində mühüm rol oynayır. Tarixi səs yazıları, artıq yaddaşlardan silinmiş səslər, nəsli kəsilmiş dillərin qeydləri fonotekalarda əbədi olaraq qorunub saxlanıla bilər.
Qısacası, fonoteka sadə bir "səs anbarı" deyil, səs materiallarının sistemli şəkildə toplanması, qorunması, tədqiqi və paylanması ilə məşğul olan mürəkkəb bir qurumdur. Onun fəaliyyəti yalnız texnoloji aspektlərlə deyil, həm də elmi-tədqiqat və mədəni-tarixi aspektilərlə sıx bağlıdır.