Frazeologiya (yun. phrasis – ifadə və logos – elm, təlim) dilçiliyin bir bölməsi olub, hər hansı bir dilin sabit söz birləşmələri və ifadələrini (frazeoloji vahidləri) öyrənən elmdir. Sadəcə sözlərin cəmindən ibarət olmayaraq, bütöv, özünəməxsus məna kəsb edən bu ifadələr, dil sisteminin zənginliyini və ifadə imkanlarını xeyli genişləndirir.
Frazeoloji vahidlər, leksik vahidlərdən fərqli olaraq, komponentlərinin ayrı-ayrı mənalarının cəmindən daha geniş, obrazlı və ya məcazi bir məna ifadə edir. Məsələn, "ağzından od-alov saçmaq" ifadəsi, sadəcə olaraq ağızdan od və alov çıxması mənasını deyil, qəzəbli və hirsli danışmağı bildirir. Bu, frazeoloji vahidlərin ifadəliliyini və dilin obrazlılığını artırır.
Azərbaycan dilinin frazeologiyası zəngin və rəngarəngdir. Xalqımızın tarixi, mədəniyyəti, adət-ənənələri və həyat təcrübəsi bu frazeoloji vahidlərin yaranmasında əsas rol oynamışdır. Onlar dilə milli kolorit verir, ədəbi əsərlərdə ifadə vasitəsi kimi geniş istifadə olunur və nitqin daha canlı və təsirli olmasına kömək edir. Frazeoloji vahidlərin tərkibində atalar sözləri, məsəllər, deyimlər də ola bilər ki, bu da onların mənəvi-əxlaqi yükünü artırır.
Frazeoloji vahidlərin tədqiqi, dil tarixini, mədəniyyətini və xalqın düşüncə tərzini daha yaxşı başa düşməyə imkan verir. Bu baxımdan, frazeologiyanın dilçiliyin mühüm bir sahəsi olması şübhəsizdir. Onun öyrənilməsi, ədəbiyyatın tədrisi, tərcüməçilik və nitq mədəniyyətinin inkişafında böyük əhəmiyyət kəsb edir.