Xeyir-şər sözü ərəb dilindən götürülmüşdür və əslində "xeyir" (yaxşılıq, şadlıq) və "şər" (pislik, kədər) sözlərinin birləşməsindən yaranmışdır. Lüğətlərdə sadəcə "toy və ya yas, şadlıq və ya kədər olan yer və bunlarla əlaqədar işlər, mərasim" kimi izah edilməsinə baxmayaraq, mənası daha geniş və çoxqatlıdır.
Xeyir-şər, həyatımızdakı sevincli və kədərli hadisələri, yaxşı və pis anları, bir sözlə, həyatın özünün ikili təbiətini əks etdirən bir anlayışdır. Bu anlayış sadəcə bir məkan və ya mərasim deyil, həm də bu hadisələrlə bağlı bütün duyğuları, ənənələri, adət-ənənələri, ictimai əlaqələri və hətta sosial dinamikanı özündə ehtiva edir.
Məsələn, toy mərasimi bir xeyir-şər hadisəsidir ki, sevgi, birlik, ailə qurulması kimi müsbət duyğuları və ənənələri əks etdirir. Yas mərasimi isə, kədər, itki, ayrılıq kimi mənfi duyğuları və ölünün xatirəsini yad etmək adət-ənənələrini özündə birləşdirir. Hər iki halda da, xeyir-şər hadisəsi ictimai əlaqələri gücləndirir, insanlar arasında həmrəyliyi artırır və birgə yaşamağın əsas prinsiplərini bir daha xatırladır.
Beləliklə, xeyir-şər sadəcə bir mərasim deyil, həm də bir sosial fenomen, həyatın tərkib hissəsi, insanların həyat yolunda qarşılaşdıqları sevinc və kədərin birləşməsidir. Xeyir-şərdə iştirak etmək isə, həm bu hadisələrin şahidi olmaq, həm də bu hadisələrin təşkilində, dəstəklənməsində fəal iştirak etmək deməkdir. Bu, həm də insanlıq, həmrəylik və qarşılıqlı dəstək duyğularını özündə əks etdirir.