Xısıldama: "Xısıldamaq" feilindən törəmiş isim olub, aşağı səslə, əlçatmaz şəkildə, gizlincə danışmağı, pıçıldamağı bildirir. Sözün əsas mənası sakit, zəif eşidilən səslə danışma olsa da, məcazi mənalarda da istifadə olunur. Xısıldama, gizlilik, sirr, məxfi əlaqələr və ya qeyri-adi bir atmosfer hissi yaradır.
Xısıldamanın əsas xüsusiyyəti səsin zəifliyi və gizliliyi ilə bağlıdır. Bu, pıçıldamaqdan da fərqli olaraq, daha çox gizli, məxfi danışmanı ifadə edir. Sözün təsviri mahiyyəti, ağacların arasından keçən küləyin xışıltısını, ya da yalnız yaxın məsafədən eşidilən nağıl danışığını xatırladır. Bu səs, dinləyən üçün həm cazibəli, həm də sirli olur.
Məcazi mənada xısıldama, nazik, əlçatmaz bir şeyin varlığını, gizli bir həqiqəti, ya da məxfi bir əlaqəni bildirə bilər. Məsələn, "mənimlə onun arasında bir xısıldama var" ifadəsi, açıq şəkildə ifadə edilməyən, ancaq sezilir olan bir əlaqəni təsvir edir. Bu mənada xısıldama, gizlin və əhəmiyyətli bir şeyin işarəsidir.
Ümumilikdə, xısıldama sözü, sadəcə bir dil hadisəsindən çox, bir atmosfer, bir duyğu, bir sirr hissi yaradan təsviri bir ifadədir. Onun dilə gətirdiyi məna kontekstə görə dəyişsə də, hər halda gizlilik, zəriflik və bir qədər də sirli bir havadan söhbət gedir.