Xumar (ərəbcədən) sifətdir və əsasən gözlərə aid olaraq istifadə olunur. Lüğətlərdəki "süzgün" tərifi mənasının yalnız bir qırğını əks etdirir. Xumar gözlər sadəcə süzgün deyil, daha dərin bir məna daşıyır. Bu, bir növ mahmur, yuxulu, lakin eyni zamanda cazibədar, sirli və həsrət dolu bir baxışı təsvir edir. Gözlərdəki bu xumar, daxili bir həyəcanı, gizli bir duyğunu, bəlkə də sevgi və ya kədəri ifadə edir.
Aşıq Ələsgərin misrasında gözlərin “xumar” olması sadəcə gözəl olmasını deyil, həm də bu gözəlliyin arxasında gizlənən daha dərin bir duyğunu, ehtimal ki, sevgi və ya həsrəti ifadə edir. Xumar baxışlar, dinamik və statik deyil, sanki bir hekayə danışır; baxışda bir çox emosiyanı əks etdirir.
Xumar sözü yalnız gözlər üçün deyil, bəzən ümumi bir hal üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, "xumar bir səhər" deyəndə, tənbəl, rahat və sakit bir atmosfer təsəvvür edilir. Bu mənada, xumar zəifləmiş bir həyəcan, bir növ xoş bir yorgunluq və ya sakitlik deməkdir. Beləliklə, sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, lakin əsasən mahmurluq, cazibə və gizli duyğularla əlaqələndirilir.
Ümumiyyətlə, "xumar" sözü sadəcə bir lüğət tərifindən daha çoxdur; o, incə bir estetik təcrübəni, bir duyğu və əhval-ruhiyyəni ifadə edən poetik və rəngarəng bir sözdür.