Süzgün sifəti əsasən göz və baxışlar üçün işlənir və "yarıaçıq, yarıyumulu" mənasını verir. Bu, sadəcə fiziki bir vəziyyəti deyil, həm də bu vəziyyətin yaradan duyğu və təsiri ilə bağlıdır. Gözlərin süzgün olması, bir az gizli, bir az əlçatmaz, amma eyni zamanda cazibədar və sirli bir görünüş yaratdığını göstərir. Gözlərin bu şəkildə olması adətən nazlı, qəmzəli və ya məğrur bir təəssürat yaradır.
Lüğətlərdə "nazqəmzəli, nazlı" kimi əlavə mənaların verilməsi də bu təəssüratın ifadəsidir. Sözün kökünün etimologiyasını təhlil etmək, mənasını daha dəqiq müəyyən etməyə kömək edər. Ancaq əsas məna "yarıaçıq, yarıyumulu" olaraq qalır, əlavə mənalar isə bu əsas mənanın yaratdığı duyğu və təəssüratları əks etdirir.
Misal üçün, "süzgün baxışlar" ifadəsi, baxışların sadəcə yarıaçıq olmasını deyil, həm də bu baxışlarda gizlənən məna, əlçatmazlıq və ya sirrliliyi ifadə edir. "Süzgün gözlü qız" ifadəsi isə gözəllik və cazibədarlığın ifadəsidir, bu gözəllik isə "süzgün" gözün yaratdığı xüsusi təəssüratla bağlıdır.
Sözün ədəbiyyatda necə işlədilməsinə nəzər salsaq, məsələn, verdiyiniz misal cümləsindəki "Elə süzgün (z..." tamamlanmamış olsa da, süzgün sözünün burada bir az təkəbbür, özünü öymə ilə əlaqəli, məğrur bir ton yaratdığını görürük. Bu, sözün kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlar ala biləcəyini göstərir.
Qısaca, "süzgün" sözü sadəcə bir fiziki vəziyyəti deyil, həm də bu vəziyyətin yaratdığı duyğu və təəssüratları əks etdirən, kontekstdən asılı olaraq fərqli anlamlar qazana bilən bir sifətdir. Gözlərin yarıaçıq, yarıyumulu olması ilə yanaşı, nazlı, qəmzəli, məğrur və ya sirli bir təəssürat yaradır.