Xuraman: Azərbaycan dilində "xuraman" sözü, əsasən zəriflik, naz, əda və lətifə ilə hərəkət etməyi, sallana-sallana, nazlana-nazlana gedişi və ya hərəkəti ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə "zərf" tərifi bu sözün ifadə etdiyi incə duyğuları tam əks etdirmir. "Xuraman" sadəcə bir hərəkət təsviri deyil, həm də həmin hərəkətdəki naz, incəlik, zəriflik və cazibəni vurğulayır. Bu sözün kökü "xuram" sözü ilə əlaqələndirilə bilər ki, bu da xoşbəxtlik, şadlıq mənasını verir. Beləliklə "xuraman" həm fiziki hərəkəti, həm də daxili bir ruhi vəziyyəti, xoş əhvali-ruhiyyəni əks etdirən bir söz olaraq qəbul edilə bilər. Sözün istifadəsi, şəxsin hərəkətinin sallamaq, oynamaq, özünəməxsus bir şəkildə irəliləmək mənasını verir, ancaq bu hərəkət əsasən qadınlara aid edilir və onların zərifliyini, cazibəsini vurğulayır.
Misal olaraq, verilən cümlədə "Pəri Soltan xuraman-xuraman gəlib, özünü zindanın qapısına yetirdi" cümlesi Pəri Soltanın gəlişinin sadəcə bir gəliş olmadığını, həm də onun zərif, nazlı, özünəməxsus bir şəkildə, əda ilə gəlməsini göstərir. Zindanın qapısına çatması həm də onun bu nazlı gəlişi ilə hətta ciddi bir məkanı belə incəliklə zənginləşdirdiyini ifadə edir. Xuraman sözünün təsvir etdiyi bu hərəkət, oxucuya Pəri Soltanın xarakteri və hətta məqamın əhəmiyyəti haqqında əlavə məlumat verir.
Beləliklə, "xuraman" sözünün sadə lüğət tərifindən daha geniş və dərin məna kəsb etdiyini görürük. Bu söz, dilin incəliklərini və sözlərin ifadə qüdrətini əks etdirən bir nümunədir. Onun istifadəsi, metnlərə əlavə estetik və emosional bir rəng qatır.