İbarə sözü ərəb mənşəli olub, "kəlam", yəni söz, nitq, ifadə mənasını verir. Lüğətlərdə sadəcə iki və ya bir neçə kəlmədən ibarət birləşmə kimi təqdim olunsa da, ibarənin mənası daha geniş və çoxşaxəlidir. Bu, sadəcə bir neçə sözün bir araya gəlməsi deyil, həm də bu sözlərin bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqəsi, yaratdıqları ümumi məna və ifadə etdikləri duyğu, fikir və ya məlumatdır.
İbarə, cümlənin tərkib hissəsi kimi, həm də müstəqil məna daşıya bilər. Məsələn, "dəniz dalğaları", "səma ulduzları", "günəş işığı" kimi ibarələr öz-özlüyündə tam bir mənzərəni, vəziyyəti və ya hadisəni canlandırır. Bunlar, sadəcə sözlərin yığıntısı deyil, həm də emosional, estetik və ya obrazlı yük daşıyan ifadələrdir.
İbarənin tətbiq sahəsi çox genişdir. Ədəbiyyatda, publisistikada, elmdə və gündəlik nitqdə müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunur. Bədii əsərlərdə obrazlı ifadələr, elmi məqalələrdə dəqiq terminlər, gündəlik danışıqlarda isə sadə, anlaşıqlı ifadələr kimi fərqli rollar oynayır. Bir ibarənin mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, əlavə mənalar qazana bilər və ya tamam başqa bir məna ifadə edə bilər.
Misal olaraq verilən "Gözlüyümü gözümə taxıb bir yerindən bu ibarəni çətinliklə oxuya bildim" cümləsində "ibarə" sözü kiçik bir yazı parçasını, qısa bir ifadəni, və ya yazıda qeyd olunan bir məlumat hissəsini ifadə edir. Bu, "ibarə" sözünün müxtəlif kontekstlərdə necə dəyişən mənalar qazana biləcəyinin bariz nümunəsidir.