İblis (ər. إِبْلِيس - İblīs) – İslam dininə görə, Allah tərəfindən yaradılmış, lakin özbaşınalığı və itaətsizliyi səbəbindən lənətlənmiş məxluq. Quran və hədislərdə, şeytan kimi adlandırılan İblis, insanları Allah yolundan çıxarmaq, onları günaha sürükləmək üçün çalışır. O, Adəm (ə) peyğəmbərin əmrinə itaət etməkdən imtina edərək Allahın lənətinə düçar olmuşdur.
İblis, bəşər tarixinin başlanğıcından bəri insanlara qarşı fitnə-fəsad toxumu səpməkdə davam edən bir varlıq kimi təsvir olunur. O, insanları aldadaraq, onları pis əməllərə təhrik edir və Allahla olan əlaqələrini zəiflətməyə çalışır. Quran və hədislərdəki hekayələr İblisin hiyləgərliyini, aldatma qabiliyyətini və gücünü vurğulayır. İblisin mövcudluğu, insanın azğınlıq və günahkarlıq meylinin simvoludur; insanın öz azad iradəsini düzgün istifadə etməməsinin bir nəticəsi.
Fərqli İslam məktəbləri İblisin təbiəti və qüdrəti barədə müxtəlif fikirlərə sahibdirlər. Bəziləri İblisin bir cin olduğunu, bəziləri isə fərqli bir varlıq olduğunu iddia edirlər. Lakin ümumi fikir birliyi odur ki, İblis şeytanın başçısıdır və günahkarlığa sürükləməkdə başlıca rol oynayır. Onun insanlara təsiri, insanın öz daxili mübarizəsinin və azğınlıq meylinin simvolik təcəssümüdür.
Ədəbiyyatda İblis, şər qüvvəsinin, fitnənin, aldatmanın və günaha sürükləmənin simvolu kimi təsvir edilir. Misallar olaraq verilən sitatlarda olduğu kimi, İblis əsərlərdə həm müsbət qəhrəmanların, həm də mənfi qəhrəmanların əməllərində iştirak edir, onların qərarlarına təsir edir və hadisələrin gedişatını dəyişir. İblisin obrazı vasitəsilə insan təbiətinin zəif tərəfləri və günaha meylli olması vurğulanır.