İftar, ərəb dilindən (إفطار - iftār) gələn bir söz olub, oruc tutmağın sonuna, orucun pozulmasına və bu zaman yeyilən yeməyə deyilir. İslam dinində Ramazan ayında günortadan axşama qədər davam edən orucun açılmasına xüsusi əhəmiyyət verilir. İftar zamanı yeyilən yeməklər sadəcə orucu açmaq məqsədi ilə deyil, həm də ailə və yaxınlarla bir araya gəlmək, birlik və həmrəyliyi gücləndirmək üçün əlamətdar bir mərasimə çevrilib.
İftar mərasiminin mədəniyyətlərə görə fərqli ənənələri vardır. Bəzi bölgələrdə hurma ilə iftar açmaq adətən təklif edilir, çünki Peyğəmbər (s.ə.s.) də orucunu hurma ilə açırdı. Sonrasında isə çoxlu sayda müxtəlif yeməklər, şorbalar, şirniyyatlar və içkilər süfrəni bəzəyir. İftar süfrəsinin zənginliyi, həm ruhani, həm də maddi cəhətdən bol-bol nemətə sahib olmağın simvoludur. Beləliklə, iftar sadəcə bir yemək yemək deyil, ruhani təmizlik və sosial birliyə yönəlmiş dərin mənalı bir mərasimdir.
Mətndə verilən nümunədə olduğu kimi, "Xavərimsə bu gün oruc tutmuş olduğundan, axşam üçün iftar tədarükü görürdü" cümləsi, iftarın sadəcə yeməyin özü deyil, həm də onun hazırlanması prosesini əhatə etdiyini göstərir. Bu hazırlıq prosesi də özünəməxsus bir mərasimə və ailə üzvlərinin birgə əməkdaşlığına şərait yaradır. Beləliklə, iftar, bir gün davam edən orucun sonunda gələn nəinki fiziki aclığın, həmçinin ruhani təmizliyin ödülüdür.