İlk sifəti, "birinci", "əvvəlinci", "ən əvvəl olan", "ən qabaqda gələn" mənalarını ifadə edir və "son" sözünün tam əksidir. Zaman və ardıcıllıq baxımından hər hansı bir sıra və ya hadisənin başlanğıc nöqtəsini, ən erkən və ya əsas mərhələsini göstərir. Bu, sadəcə bir nömrəni ifadə etməkdən daha çox, bir başlanğıc, təməl, yeni bir şeyin əlamətdar anını vurğulayır.
Misal olaraq, "ilk uşaq" ifadəsi, valideynlərin övlad sahibi olmalarının ilk təcrübəsini, bu hadisənin onların həyatında yaratdığı dəyişikliklərin başlanğıcını bildirir. "İlk təəssürat" ifadəsi isə bir insan, yer və ya hadisə ilə bağlı ilk qarşılaşmanın, daha sonrakı qərar və münasibətləri formalaşdıran əhəmiyyətli bir an olduğunu vurğulayır. Bu ilk təəssüratın həm müsbət, həm də mənfi ola biləcəyi və daha sonrakı qarşılıqlı əlaqələrə təsirini qeyd etmək vacibdir.
"İlk əsər" ifadəsi isə bir sənətkarın, yazıçı və ya bəstəkarın yaradıcılıq yolunun başlanğıc nöqtəsini, onun sənətinə ilk töhfəsini və özünəməxsus üslubunun əsasını qoyduğunu göstərir. Bu, həm də sənətkarın təkamülündə əhəmiyyətli bir mərhələ olaraq qəbul edilir.
Beləliklə, "ilk" sözü sadəcə bir sıra nömrəsini deyil, bir hadisənin, prosesin və ya əsərin əhəmiyyətli başlanğıc nöqtəsini və bunun sonrakı inkişafına təsirini ifadə edir. O, yeni bir şeyin başlanğıcını, bir şeyin yeniliyini və önemliliyini vurğulayır.