İlqar sözü ərəb dilindən ("iqrar") gəlmiş olub, əsasən söz vermə, əhd etmə, vəd vermə və bu vədə sadiq qalma, vəfadarlıq mənalarını əhatə edir. Sözün kökünə nəzər salsaq, "iqrar"ın "etiraf etmək", "qəbul etmək" kimi mənaları da olduğunu görərik. Ona görə də, ilqar sadəcə bir vəd deyil, həm də bu vədin içində olan öhdəliyin və bununla bağlı olan məsuliyyətin də ifadəsidir. İlqar vermək, öz üzərinə bir yük, bir vəzifə götürmək deməkdir.
Atalar sözündə ("İlqarından dönən namərddir") olduğu kimi, ilqarın əhəmiyyəti vurğulanır. İlqarından dönən, yəni verdiyi sözə əməl etməyən şəxs namərd, etibarsız, sözsüz, vəfasız kimi qəbul edilir. Bu, ilqarın etik və sosial baxımdan nə qədər vacib olduğunu göstərir. Həm fərdi, həm də ictimai münasibətlərdə etibarın və sözün əhəmiyyətini qabardır.
İlqarın daha geniş mənası, bir öhdəliyin qəbul edilməsi, bir məsuliyyətin üzərinə götürülməsidir. Bu, sadəcə şifahi bir vəd olmaqdan çox, hərəkətlərin, davranışların da özündə əks etdirdiyi bir öhdəlikdir. Məsələn, bir işə ilqar vermək, onun layiqincə yerinə yetirilməsi üçün əlindən gələni əsirgəmək deməkdir.
Qədim türk mədəniyyətində sözün və vəfanın nə qədər dəyərli olduğu nəzərə alınsa, ilqar sözünün mahiyyəti daha aydın görünər. Söz vermək, əhd bağlamaq cəmiyyətin əsasını təşkil edən əsas prinsiplərdən biridir və bu mənada ilqar yalnız bir söz deyil, həm də mənəvi dəyərdir.