İnteqral (latıncadan) riyaziyyatda son dərəcə kiçik hissələrin cəmi kimi təsvir olunan bir tam kəmiyyəti ifadə edir. Sadəcə "kiçik hissələrin cəmi" demək kifayət etmir; inteqral anlayışı, bu hissələrin sonsuzluğa doğru yaxınlaşması, həddsiz kiçik olmaları və bu kiçik hissələrin toplanmasının bir kəmiyyətə doğru yaxınlaşması kimi daha dəqiq bir təsviri ehtiva edir.
Daha açıq şəkildə izah etmək üçün, bir əyrinin altındakı sahəni hesablamağı düşünək. Bu sahəni düzgün hesablamaq üçün, əyri altında sonsuz sayda sonsuz dərəcədə kiçik düzbucaqlılar təsəvvür edirik. Hər düzbucaqlının sahəsi çox kiçikdir, ancaq bu düzbucaqlıların hamısını topladıqda, əyri altındakı ümumi sahəni əldə edirik. İnteqral hesablamaq bu prosesin riyazi ifadəsidir.
İnteqral anlayışı sadəcə sahə hesablamasından daha geniş bir mənaya malikdir. Fizikada məsafəni sürətdən, sürəti isə təcilən tapmaq, həmçinin müxtəlif kəmiyyətlərin orta dəyərlərini hesablamaq üçün inteqraldan istifadə olunur. Qısacası, dəyişkən kəmiyyətlərin yığılmasının nəticəsini ifadə edən güclü bir riyazi alətdir.
İnteqral hesabının inkişafı, Nyuton və Leybnits tərəfindən müstəqil olaraq həyata keçirilmişdir və riyaziyyatın, fizikada mexanikanın, elektromaqnetizmin, termodinamikanın və s. sahələrin inkişafında mühüm rol oynamışdır. Müasir elm və texnikanın əsasını təşkil edən ən fundamental riyazi anlayışlardan biridir.