İntəha (ərəbcədən) sözü "son", "axır", "nəhayət", "qurtaracaq" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq bu mənaların verilməsi sözün zənginliyini tam əks etdirmir. İntəha, sadəcə bir hadisənin sonunu deyil, həm də o sonun qətiyyətini, dəyişməzliyini, artıq geri dönüşün olmamasını vurğulayır.
Misal olaraq, verilən sitatda ("Məndən ötrü bu şadlığın intəha və əvəzi yox idi.") sözün istifadəsi şadlığın tam, qəti, əvəzsiz bir sonluğunu ifadə edir. Bu, sadəcə "şadlıq bitdi" deməkdən fərqli olaraq, şadlığın yaratdığı təsiri, emosional təsirini də özündə əks etdirir. Sözün kontekstə bağlı olaraq "mütləq son", "dəyişməz son", "həddindən artıq dərəcə" kimi mənalar da qazana biləcəyini görürük.
İntəha sözünün istifadəsi ədəbi dil üçün xüsusilə səciyyəvidir. Sözün klassik ədəbiyyatda, şeirlərdə və incəsənət əsərlərində daha çox işlənməsi, onun ifadə gücünü və zəngin məna çalarlarını qabardır. "İntəha" sözü, müasir Azərbaycan dilində də istifadə olunsa da, onun klassik ədəbiyyatla bağlılığı hələ də hiss olunur.
Beləliklə, "İntəha" sözü sadəcə bir lüğət mənasından daha çox şey ifadə edir. O, bir hadisənin sonunu elə bir şəkildə təsvir edir ki, həm dəqiqlik, həm də emosional təsir gücü yaradır.