İsa-musa, Azərbaycan dilinin zəngin quş adları arasında xüsusi yer tutan, yaz və yay gecələrində eşidilən melodik səsi ilə seçilən bir quşdur. Adının mənşəyi haqqında müxtəlif fikirlər olsa da, onun həzin və bir az da sirli səsinə istinad edilməsi ehtimal olunur. "İsa-musa" adı quşun səs təqlidi ola bilər və ya səsinin dinləyəndə yaratdığı təəssüratı əks etdirə bilər.
Ədəbiyyatımızda İsa-musanın səsinin təsviri tez-tez romantik və nostaljik bir fon kimi istifadə olunur. Uzaqdan gələn bu həzin səs, dinləyənə sakitlik, rahatlıq və eyni zamanda bir az da melankoli hissi verir. Yaz gecələrinin sərin havasında, təbiətin sakit ahəngi içərisində eşidilən İsa-musanın oxuması, əsərlərə xüsusi bir poetiklik qatır.
Ornitolji baxımından, İsa-musanın hansı növə aid olduğu dəqiq müəyyən edilməsə də, səs xüsusiyyətlərinə əsasən müəyyən quş növləri ilə əlaqələndirilə bilər. Bəzi tədqiqatçılar onun bülbülə bənzədiyini güman edirlər, çünki bülbüllərin də gecə oxuyan, həzin və melodik səsləri məşhurdur. Ancaq bu, yalnız bir ehtimal olaraq qalır və daha dəqiq tədqiqatlar tələb edir.
Ədəbi mənbələrdə rast gəldiyimiz kimi, “Uzaqlarda isa-musa quşunun səsi eşidilirdi” kimi ifadələr, təbiətin gözəlliyini və səsinin yaratdığı sehrli atmosferi oxucuya daha yaxşı çatdırmaq üçün istifadə olunur. İsa-musanın səsi sadəcə bir quş səsi deyil, həm də ədəbiyyatımızda özünəməxsus yeri olan, xüsusi bir simvoldur.