İstiotlu sifəti, bir şeyin tərkibində istiotun olması və ya ona istiot qatılmış olmasını bildirir. Bu, sadəcə "istiot var" deməkdən daha çox, istiotun əsas tərkib hissəsi olub-olmamasını, dad və ətirə nə dərəcədə təsir etdiyini də nəzərdə tutur. Yəni, bir damla istiot qatılmış bir yeməyi "istiotlu" adlandırmaq biraz yanlış olardı; istiot, dad və ətirin əsas komponentlərindən biri olmalıdır.
Misal olaraq, "istiotlu xörək" desək, bu, xörəyin dadının əsasını istiotun təşkil etdiyini və digər ədviyyatlarla müqayisədə istiotun daha üstün olduğunu göstərir. Əgər xörəkdə istiot azdırsa, "acımtıl" və ya "bir az istiotlu" ifadələrini işlətmək daha uyğun olardı. "İstiotlu halva" isə daha maraqlı bir nümunədir: ənənəvi halvanın tərkibində istiotun olması gözlənilməz və qeyri-adi bir dad təcrübəsi yaradır. Bu, halvanın dadına yeni bir ölçü əlavə edir və onu adi halvadan fərqləndirir.
İstiotun növü də nəzərə alınmalıdır. Qırmızı istiot, qara istiot, ağ istiot, çili biberi və s. – hər birinin özünəməxsus dadı və ətri var. Beləliklə, "istiotlu" sözü ilə ifadə olunan dad və ətir spektrinin olduqca geniş olduğunu demək olar. Məsələn, "qırmızı istiotlu ət yeməyi" və "qara istiotlu çörək" tamamilə fərqli dad təcrübələri təqdim edər. Ona görə də, "istiotlu" sözünün kontekstə bağlı olaraq fərqli mənalar kəsb edə bilməsi vacibdir.
Nəticədə, "istiotlu" sözünün mənası sadəcə "istiotun olması" deyil, həm də istiotun miqdarı, növü və yeməyin ümumi dadına təsirinin göstəricisidir. Bu, ədviyyatın rolunun və dad təcrübəsinin dəqiqliyini vurğulayan, zəngin bir söz seçimi sayıla bilər.