Kaman (farsca mənşəli) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki mənada işlənir. Birinci və daha geniş yayılmış mənası musiqi aləti olan kamançanı ifadə edir. Sözün kökü olan farsca "kaman" sözü əslində "yay" mənasını verir və bu, kamançanın səs çıxarması üçün istifadə olunan yay formasındakı hissəsinə istinad edir. Beləliklə, kamança "yaylı alət" kimi də tərcümə oluna bilər.
Şair Səməd Vurğunun misrasında ("Nə qədər dərdlidir o qırıq kaman; Şikayət eyləyir öz dünyasından.") istifadə olunan "kaman" sözü isə məcazi mənada işlənmişdir. Burada "kaman" kamançanın özünü deyil, dərd, kədər, həsrət və ya şikayətin simvolu kimi təqdim olunur. Qırıq kaman, yaralı bir ruhu, qırıq bir ürəyi və ya həyatın çətinliklərinə məruz qalmış bir insanı təcəssüm etdirir. Səs çıxarmayan, qırıq bir kaman, öz səsini itirmiş, sarsılmış bir insanın həyatının simvoludur. Bu məcazi istifadə sözün poetik ifadə gücünü daha da artırır.
Yəni, "kaman" sözü həm konkret (kamança musiqi aləti) həm də məcazi (dərd, kədər, həsrət) mənalarda işlənə bilər. Mənasının zənginliyi və ifadə etdiyi duyğuların dərinliyi onu Azərbaycan ədəbiyyatında geniş istifadə olunan ifadəli bir söz halına gətirib.