Keçə, yun liflərinin döyülüb, basılması ilə əldə edilən, sıx toxunmuş, qalın və nəm keçirməyən bir materialdır. Sadəcə "sıx qalın material" ifadəsi keçənin xüsusiyyətlərini tam əks etdirmir. Keçənin əsas xüsusiyyəti toxunma prosesinin olmamasıdır; lifələr bir-birinə mexaniki və ya istilik vasitəsilə yapışdırılır, bu da materiala xüsusi güc və davamlılıq verir.
Keçənin istifadəsi çox genişdir. Tarixən çadır, paltar, ayaqqabı və digər əşyaların hazırlanmasında geniş yayılmışdır. Soyuq iqlim şəraitində istiliyi saxlama xüsusiyyətinə görə, keçədən hazırlanan əşyalar xüsusilə qiymətli idi. Bu gün də keçədən müxtəlif məişət əşyaları, sənət əsərləri, sənaye məmulatları və hətta tibbdə istifadə olunan materiallar hazırlanır. Məsələn, keçədən hazırlanan səs və istilik izolyasiya materialları, dekorativ elementlər, oyuncaqlar və s. geniş yayılıb.
Keçənin hazırlanması prosesi də maraqlıdır. Əvvəlcə yun lifələri təmizlənir və tənzimlənir. Sonra isə müəyyən üsullar – məsələn, buxar, su və ya kimyəvi maddələr vasitəsilə lifələr bir-birinə yapışdırılır. Bu proses nəticəsində yundan möhkəm, davamlı və su keçirməyən bir material əldə edilir. Keçənin rəngi, qalınlığı və toxuması istifadə olunan yun növündən və hazırlanma üsulundan asılı olaraq dəyişir.
Ədəbiyyatda keçənin adı tez-tez köhnəliyi, sadəliyi və əməksevərliyi simvolizə edir. Verilən misalda olduğu kimi, “köhnə keçə” ifadəsi kasıblığı, təvazökarlığı ifadə edə bilər. Ancaq eyni zamanda, keçənin istiliyi və rahatlığı da əks olunur. Bu səbəbdən keçə, həm də ev rahatlığı və istiliklə əlaqələndirilir.