Kəfənləmə, "kəfənləmək" fellərinin məsdər forması olub, əsasən dəfn mərasiminə aid bir termindir. Bu proses, ölünün cəsədini kəfən adlanan xüsusi bir parça ilə örtməyi və ona hazırlamağı əhatə edir. Sadəcə bir örtmə hərəkəti deyil, həm də dərin mədəni, dini və sosial mənalar daşıyan bir ayindir.
Müxtəlif mədəniyyətlərdə kəfənləmənin üsulları və ənənələri fərqlənir. Bəzi mədəniyyətlərdə kəfənin materialı, rəngi və bəzəyi böyük əhəmiyyət kəsb edir, ölünün sosial statusu, dini inancı və ya ailənin maddi imkanlarını əks etdirir. Məsələn, bəzi yerlərdə bahalı parçalar və zərgərlik əşyaları ilə bəzədilmiş kəfənlər istifadə olunur, digər yerlərdə isə sadə, təvazökar parçalar üstünlük təşkil edir.
Kəfənləmənin dini və ruhani tərəfi də var. Bir çox dinlərdə kəfənləmə prosesi, ruhun dünyasından qayıtması və ya yeni bir həyata başlaması üçün xüsusi bir hazırlıq mərhələsi kimi qəbul edilir. Bu mənada, kəfənləmə yalnız cəsədin fiziki hazırlanması deyil, həm də ruhun sülh tapması üçün bir ritualdır.
Kəfənləmə, həm də cəmiyyətin sosial quruluşunu və inanclarını əks etdirən bir göstəricidir. Ölünün kəfənlənmə formasından onun həyatındakı rolu, ailədəki yeri və ictimai mövqeyi barədə fikir yürütmək olar. Bu baxımdan, kəfənləmə prosesi sadə bir hərəkət deyil, dərin mədəni və sosial kontekstə malik bir ənənədir.
Ümumiyyətlə, kəfənləmə, həyatın sonu ilə ölümün başlanğıcı arasındakı köprü rolunu oynayır və mədəniyyətlərarası müqayisələr üçün zəngin bir məlumat mənbəyi təşkil edir.