Kristallaşdırılmaq – bir maddənin maye və ya qaz halından bərk kristal halına keçmə prosesidir. Bu proses əsasən yavaş və nizamlı bir şəkildə baş verir, nəticədə atomlar, ionlar və ya molekullar müəyyən bir geometrik quruluşda, kristal qəfəsdə təşkil olunurlar. Bu quruluş maddənin fiziki və kimyəvi xüsusiyyətlərini müəyyən edir.
Kristallaşma prosesi təbii olaraq baş verə bilər, məsələn, mineral yataqlarının əmələ gəlməsi zamanı və ya süni şəkildə laboratoriya şəraitində aparıla bilər. Süni kristallaşdırma müxtəlif texnikalarla, məsələn, ərimədən kristallaşdırma, həllərdən kristallaşdırma və ya qaz fazlı kristallaşdırma üsulları ilə həyata keçirilir. Bu üsullar müxtəlif sənaye sahələrində, elektronika, optika, tibb və s. sahələrdə yüksək keyfiyyətli kristalların əldə edilməsi üçün geniş istifadə olunur.
Kristallaşdırılma prosesi sadəcə "kristal halına salınmaq"dan daha çoxdur. Bu, mürəkkəb bir fiziki-kimyəvi prosesdir ki, maddənin strukturunda dərin dəyişikliklərə səbəb olur. Prosesin sürəti, temperatur, təzyiq, həlledicinin növü və digər amillərdən asılı olaraq dəyişə bilər. Nəticədə əmələ gələn kristalların ölçüsü, forması və keyfiyyəti də bu amillərdən təsirlənir. Məsələn, yavaş kristallaşma daha böyük və daha mükəmməl kristalların əmələ gəlməsinə səbəb olur.
"Büllurlaşdırılmaq" termini də kristallaşdırılmanın sinonimidir və əsasən daha köhnə mənbələrdə istifadə olunur. Hər iki termin eyni prosesi, yəni maddənin kristal halına çevrilməsini ifadə edir.