Küfr (ərəbcə كفر - kufr) sözü, dini inancların və əsaslarının inkarı mənasını daşıyır. Ən geniş mənada, küfr, Allahın varlığını, birliyini, rəsullərinin peyğəmbərliyini, ilahi kitabların həqiqətini və axirətə iman gətirməyi rədd etmək deməkdir. Bu inkar, sadəcə olaraq şübhə və ya sual əsasında deyil, bilərəkdən və inadkarlıqla edilir.
İslam teoloji baxımından, küfr, iman əleyhinə ən ciddi günah hesab olunur və əbədi cəhənnəm əzabına səbəb ola bilər. Ancaq küfrün müxtəlif səviyyələri və növləri mövcuddur. Bəzi hallarda, bilmədən və ya təzyiq altında edilən inkarlar, tövbə ilə bağışlana bilər. Digər hallarda isə, küfr, qəsdən və inadkarlıqla edilən açıq inkarı əhatə edir ki, bu da bağışlanması çətindir.
Küfr, həmçinin Allahın əmrlərinə və qadağalarına qarşı çıxma, dinin əsaslarına zidd olan hərəkətlər və düşüncələr deməkdir. Bu, sadəcə olaraq Allahın varlığını inkar etməklə məhdudlaşmır; həmçinin Ona itaətsizlik, şirk (Allah'a ortaq qoşmaq), dinə zidd əməllər və Allahın peyğəmbərlərinin, kitablarının və dinin əsaslarının təhrif edilməsini də əhatə edə bilər. Beləliklə, küfrün teoloji və fəlsəfi aspekti yalnız dini inancların inkarından daha genişdir və ictimai həyata da ciddi təsir göstərir.
Tarix boyu müxtəlif dini və fəlsəfi məktəblər küfr anlayışına fərqli yanaşmalar nümayiş etdirmişdir. Bu yanaşmalar dini metinlərin təfsiri, fəlsəfi arqumentlər və ictimai-siyasi kontekstlərlə müəyyən olunmuşdur. Buna görə də, küfr anlayışının dərinliyinə varmaq üçün, müxtəlif mədəniyyət və dini ənənələrin perspektivlərini nəzərə almaq vacibdir.