Küsülü sifəti, əsasən, incimə, narazılıq və qəzəbin ifadəsidir. Sadəcə "küsülü" demək, yalnız küsmüş vəziyyəti deyil, həm də bu vəziyyətin davamlılığını, küsən şəxsin hələ də incimiş və barışmaq niyyətində olmadığını göstərir. "Küsmüş" sözü ilə müqayisədə "küsülü" daha intensiv bir duyğunu, daha dərindən kök salmış bir narazılığı əks etdirir. Belə ki, "küsülü" olan insan sadəcə inciməyib, həm də bu inciməsini saxlayır, onu özündə daşıyır.
Lüğətdəki "küsü saxlayan" ifadəsi bu mənanı daha da dəqiqləşdirir. Küsülü insan, inciməsini unutmayıb, onu dərinliklərində yaşadır və barışmaq üçün heç bir təşəbbüs göstərmir. Bu, sadə bir müvəqqəti incimə deyil, daha çox davamlı və içəriyə dönük bir vəziyyətdir.
"Küsülü (z.) qalmaq" ifadəsi isə bu vəziyyətin zamanla uzanmasını, küsünün davam etməsini bildirir. Bu, passiv bir vəziyyət deyil; küsülü qalmaq, müəyyən bir dərəcədə aktiv bir şəkildə inciməni qoruyub saxlamaq deməkdir.
Mətndə verilən "Gah küsülü olub, gahi barışıb; Bir saat keçməmiş ara qarışıb" misalı isə, küsülü vəziyyətinin dəyişkənliyini, həm də tez-tez baş verə biləcəyini göstərir. Bu, küsülü vəziyyətinin intensivliyini və sürətlə dəyişə bilmə qabiliyyətini vurğulayır. Belə hallarda küsülü olmaq daha çox tez-tez baş verən, amma qısa müddətli incimələrin təkrarlanması kimi başa düşülə bilər.