Qaval – Azərbaycanın milli musiqi alətlərindən biri olub, üzünə dəri çəkilmiş, sağanaqdan ibarət, zınqırovlu və ya zınqırovsuz çalınan ritmik musiqi alətidir. Sadə görünüşünə baxmayaraq, qavalın səsi olduqca ifadəli və rəngarəngdir. Musiqidə əsasən ritmik müşayiət rolunu oynamaqla yanaşı, bəzi ifalarda melodik xətləri də dəstəkləyir.
Qavalların ölçüləri və formaları müxtəlif ola bilər. Bəzi qavallar kiçik və əl ilə çalınır, bəziləri isə daha böyük və oturaq vəziyyətdə çalınır. Dərinin materialı da fərqli ola bilər, ənənəvi olaraq heyvan dərisindən istifadə olunsa da, müasir dövrdə bəzi hallarda müxtəlif sintetik materiallar da tətbiq edilir. Zınqırovların olması və ya olmaması qavalların səs tembrinə müxtəliflik gətirir. Zınqırovlu qavallar daha şən və canlı bir səs verir.
Qavalın tarixi Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin qədim dövrlərinə gedib çıxır. Əsrlər boyu müxtəlif musiqi janrlarında – xalq mahnılarında, muğamlarda, təşkil olunmuş orkestrlərdə – geniş istifadə olunmuşdur. Həm də toy, bayram və digər mərasimlərdə əsas ritm aləti kimi çalınır, şənliyə özünəməxsus bir canlılıq və rəng qatır. Qaval çalmanın özünəməxsus texnikası vardır və bu texnikanı mənimsəmək müəyyən bacarıq və təcrübə tələb edir.
Qaval yalnız bir musiqi aləti deyil, həm də Azərbaycan mədəniyyətinin ayrılmaz bir parçası, xalqımızın zəngin musiqi irsinin təcəssümüdür. Onun misilsiz səsi, ritmik hərəkətləri, xalqımızın ruhunu əks etdirir və Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin müxtəlifliyini və zənginliyini göstərir.