Qaynama sözü, "qaynamaq" felləsindən törəmiş isim olub, əsasən iki əsas mənada işlənir.
Birinci mənası fiziki bir hadisəni ifadə edir: Suyun qaynama nöqtəsinə çatması, yəni 100°C temperaturda buxar halına keçmə prosesi. Bu mənada "qaynama" suyun molekullarının hərəkətinin artması nəticəsində maye halından qaz halına keçməsinin elmi tərifini ehtiva edir. Yüksək temperaturda suyun qaynama prosesi ilə müşahidə olunan buxarın yaranması və qovuşma proseslərini əhatə edir. Qaynama nöqtəsi ətraf mühitin təzyiqindən asılı olaraq dəyişə bilər; yüksək hündürlüklərdə, təzyiq az olduqda su daha aşağı temperaturda qaynayır.
İkinci mənası isə daha çox poetik və ya dialektik bir istifadədir: bulaq, çeşmə, axar su mənasında işlənir. Bu mənada "qaynama" yeraltı sulardan yer üzərinə çıxan, durmadan axan suyun canlılığını, təravətini və dinamizmini ifadə edir. Misal olaraq, şeirlərdə tez-tez rast gəlinən "sərin qaynama", "dərin qaynama" ifadələri bu mənanı daha aydın şəkildə göstərir. Bu istifadədə "qaynama" sözü, suyun hərəkətlilik və coşqunluğunu, durmadan axıb-daşan təbiətini vurğulayır. Sözün bu mənası, ədəbi dilin zənginliyini və obrazlı ifadə qabiliyyətini nümayiş etdirir.