Qeybətçilik: İnsanların arxasınca danışmaq, onların haqqında həqiqəti əks etdirməyən, əsasən mənfi məlumatlar yaymaq, dedi-qodu etmək, yaxud həqiqəti bilmədən başqalarına məlumat vermək kimi müxtəlif üsullarla həyata keçirilən mənfi bir xüsusiyyətdir. Sadəcə söz gəzdirmədən daha çox, insanların nüfuzuna xələl gətirən, onların arasına fikir ayrılığı salan, hətta onların həyatına mənfi təsir edə biləcək bir davranış formasıdır.
Qeybətçiliyin kökündə psixoloji amillər yatır. Bəzən özünəinam problemləri yaşayan insanlar başqalarının qüsurlarını vurğulamaqla öz əksikliklərini gizlətməyə çalışırlar. Bəzən isə qeybətçilik, diqqət çəkməyə, sosial qruplar arasında populyarlıq qazanmağa yönəlmiş bir vasitə kimi istifadə olunur. Həmçinin, qeybətçiliyin arxasında paxıllıq, rəqabət, kin və düşmənçilik kimi mənfi hisslər də dayanır.
Qeybətçilik, yalnız sosial münasibətlərə deyil, həm də insan sağlamlığına mənfi təsir göstərə bilər. Davamlı qeybət eşitmək və ya yaymaq stress səviyyəsini artırır, narahatlıq və depressiyaya səbəb olur. Bundan əlavə, qeybətçilik etibarsızlığa və sosial təcridə gətirib çıxara bilər, çünki insanlar qeybətçilərə etibar etmirlər və onlardan uzaq dururlar.
Müxtəlif mədəniyyətlərdə qeybətçiliyə münasibət fərqlənə bilsə də, əksəriyyətində bu davranış qəbuledilməz sayılır və mənfi qiymətləndirilir. İslam, Xristianlıq və digər dinlərdə qeybətçilik qadağan olunmuş əməllər sırasındadır. Sağlam və xoşbəxt bir cəmiyyət qurmaq üçün qeybətçilikdən uzaq durmaq və başqalarının haqqında xoş sözlər danışmaq vacibdir. Qeybətçiliyin əvəzinə ədalətli, həqiqəti əks etdirən və insanları bir-birinə yaxınlaşdıran söhbətlərə üstünlük vermək daha məqsədəuyğundur.