Qeyri-layiq sifəti, əsasən ədəbi üslubda işlənən bir söz olub, "layiq olmayan", "münasib düşməyən", "yaraşmayan" və ya "ləyaqətsiz" mənalarını ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq bir şeyin və ya birinin müəyyən bir vəziyyət, status və ya münasibət üçün uyğun olmadığını bildirmək üçün işlədilən bir təsvirdir.
Daha dəqiq olaraq, "qeyri-layiq" sözü bir şeyin öz mahiyyətinə, keyfiyyətinə və ya xüsusiyyətlərinə görə müəyyən bir şərəfə, vəzifəyə, vəzifəyə və ya mövqeyə layiq olmadığını göstərir. Məsələn, "qeyri-layiq davranış" ifadəsi əxlaqi normalara və ya ictimai gözləntilərə uyğun olmayan hərəkətləri təsvir edir. "Qeyri-layiq rəftar" isə bir kəsə qarşı hörmətsizlik və ya ədalətsizlik əlaməti olan davranışları ifadə edə bilər.
Sözün kökü olan "layiq" sözünün özündə də dərin bir məna yatır. Layiq olmaq, bir şeyə sahib olmaq üçün zəruri olan keyfiyyətlərə, bacarıqlara və ya xüsusiyyətlərə sahib olmaq deməkdir. Beləliklə, "qeyri-layiq" olmaq, bu keyfiyyətlərin olmaması, çatışmazlığı mənasını verir. Bu mənada, "qeyri-layiq" sözü "namünasib", "yaraşmaz" və "ləyaqətsiz" kimi sinonimlərdən daha geniş bir məna daşıyır, çünki bu keyfiyyətlərin olmamasının səbəbini də nəzərə alır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "qeyri-layiq" sözü yalnız insanlarla bağlı deyil, həmçinin hadisələr, əşyalar və ya vəziyyətlər üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, bir hadisənin tarixi əhəmiyyətə layiq olmadığını ifadə etmək üçün "qeyri-layiq hadisə" ifadəsindən istifadə edilə bilər. Bu, sözün çevikliyini və geniş tətbiq imkanlarını göstərir.