Qənbər sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənaya malikdir. Birincisi, çaydaşı kimi başa düşülür. Bu mənada qənbər, çaylarda və ya dəniz sahillərində tapılan, ümumiyyətlə, hamar səthə və müxtəlif rənglərə malik olan, suyun təsiri ilə ovallaşmış və cilalanmış çınqıl və ya kiçik daş parçalarını ifadə edir. Bəzən bu daşlar öz gözəl formaları və rəngləri ilə bədii əsərlərdə və ya bəzək əşyalarında istifadə olunur. Çay qənbərlərinin ölçüsü müxtəlif ola bilər, bəziləri çox kiçik, bəziləri isə ələ sığmayan qədər böyükdür.
İkinci mənası isə, küçələrə və yollara döşənən daşlardır. Bu mənada qənbər, adətən, nisbətən iri, düzbucaqlı və ya kvadrat formalı daşları ifadə edir. Tarixən, küçələrin və yolların döşənməsində geniş istifadə olunan qənbərlər, müasir dövrümüzdə daha çox bədii dizayn elementləri kimi və ya tarixi abidələrin bərpasında tətbiq olunur. Bu daşların seçilməsi və yerləşdirilməsi, həm də estetik görünüşün, həm də davamlılığın təmin olunmasına yönəlir. Beləliklə, qənbər sözü həm təbii, həm də süni mühitdə rast gəlinən daşları ifadə edir.
Sitatda verilən "Pirallahıdan bu yanda balaca bir ada var, bir dəfə atam ora qaşqaldaq ovuna getmişdi, məni də aparmı" misalında isə, "qənbər" sözünün çaydaşı mənası ehtimal olunur. Çünki ada ərazisində qaşqaldaq ovunun aparılması, çay qənbərləri ilə zəngin bir mühitin mövcudluğunu göstərir. Qaşqaldaqların yaşayış mühitinin çay və sahil zonaları olması da bu ehtimalı gücləndirir.