Qənimət sözü ərəb mənşəli olub, müharibə və ya hərbi əməliyyatlar nəticəsində düşməndən ələ keçirilən hər hansı bir əşya və ya dəyərli şeyləri ifadə edir. Sadəcə silah-sursat və ya maddi sərvətlərlə məhdudlaşmır; əsir düşmüş əsgərlər, atlar, heyvanlar, qida ehtiyatları, hətta torpaqlar da qənimət hesab oluna bilər. Tarix boyu qənimətin ələ keçirilməsi və bölüşdürülməsi həm döyüş ruhunun yüksəldilməsində, həm də qalib ordunun maddi təminatının gücləndirilməsində mühüm rol oynayıb.
Qənimətin əhəmiyyəti dövrün iqtisadi və sosial şəraitindən asılı olaraq dəyişirdi. Məsələn, orta əsrlərdə əsasən əsir düşmüş əsgərlər və ya mal-mülk qənimət hesab olunurdusa, müasir döyüşlərdə texnoloji avadanlıqlar, hərbi sirlər və informasiya da qənimət kateqoriyasına daxildir. Qənimətin qiymətləndirilməsi də mürəkkəb bir prosesdir və onun hərbi və iqtisadi əhəmiyyəti ilə yanaşı, simvolik və psixoloji təsiri də nəzərə alınmalıdır. Məsələn, düşmənin bayrağının ələ keçirilməsi yalnız maddi bir qənimət deyil, həm də mənəvi bir qələbənin simvoludur.
Qənimət anlayışı yalnız hərbi kontekstdə deyil, həm də məcazi mənada işlədilə bilər. Məsələn, "çətinliklə əldə edilmiş uğur" və ya "çox əziyyət çəkib əldə edilmiş nəticə" kimi hallarda da "qənimət" sözündən istifadə olunur. Beləliklə, "qənimət" sözünün mənası onun istifadə edildiyi kontekstdən asılı olaraq genişlənir və dərinləşir.
Sözün qısa tarixçəsinə nəzər salsaq, qənimətin bölüşdürülməsi qaydaları tarix boyu dəyişikliyə uğrayıb. Əvvəllər tez-tez əsgərlər arasında bərabər şəkildə bölüşdürülürsə də, sonralar daha çox qalib tərəfin liderlərinə və yüksək rütbəli əsgərlərinə düşürdü. Bu da zamanla hərbi əməliyyatların siyasi və iqtisadi aspektləri ilə daha çox bağlı olmasına səbəb olub.