Qərarlaşma sözü "qərarlaşmaq" fellərinin məsdər formasıdır və bir neçə mənaya malikdir. Əsas mənası müəyyən bir vəziyyətdə, halda sabitlənərək dəyişməz qalmaq, durğunlaşmaq deməkdir. Bu, həm fiziki, həm də mənəvi hadisələrə aid edilə bilər.
Fiziki mənada qərarlaşma, bir maddənin maye və ya qaz halından bərk hala keçməsi, kristallaşması, çöküntü əmələ gətirməsi kimi prosesləri ifadə edə bilər. Məsələn, suyun buz halına keçməsi, şəkərin suda həll olduqdan sonra qatılaşması qərarlaşmanın fiziki nümunəsidir. Həmçinin, toz hissəciklərinin havada uzun müddət qalmayaraq səthə çökməsi də bu mənaya aiddir.
Mənəvi mənada isə qərarlaşma, fikrin, düşüncənin, qərarın formalaşması və dəyişməz hal alması deməkdir. Bir insanın həyatında əsas hədəflərin, dəyərlərin, inancların müəyyənləşməsi və sabitləşməsi də qərarlaşma kimi başa düşülə bilər. Bu mənada qərarlaşma, uzun müddətli mühakimə və təcrübə nəticəsində əldə edilmiş bir vəziyyətdir. Sözün bu mənası inkişaf, yetişmə, yetkinlik mərhələlərini də əhatə edir.
Qərarlaşma həmçinin, bir sistemin və ya prosesin stabil vəziyyətə keçməsi, tarazlığa çatması kimi də izah edilə bilər. Məsələn, bir iqtisadi sistemin sabitləşməsi, siyasi vəziyyətin durğunlaşması, bir sosial qrupun formalaşması və inteqrasiyası də qərarlaşmanın müxtəlif təzahürləridir. Bu proseslər zamanla baş verə bilər və çox vaxt mürəkkəb dinamikaları özündə əks etdirir.
Yekun olaraq, "qərarlaşma" sözü həm konkret, həm də abstrakt hadisələri təsvir edən çoxcəhətli bir termindir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər, lakin əsasında dəyişməzlik, sabitlik, durğunluq və ya tarazlıq anlayışları dayanır.