Qəribləşmə sözü "qəribləşmək" fellərinin isim halından əmələ gəlmişdir və əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və daha çox rast gəlinən mənası, vətənindən, doğma mühitindən uzaqlaşma, yadlaşma, özünü yad yerlərdə hiss etmə, evdarlıq hissinin itirilməsidir. Bu, fiziki mənada bir ölkədən, şəhərdən, kənddən köçməyi, vətəndən uzaqlaşmağı, səyahəti, mühacirəti əhatə edə bilər, lakin eyni zamanda ruhi və emosional mənada da baş verə bilər. Mənəvi olaraq, qəribləşmə özünəməxsus dəyərlər sistemindən, mədəniyyətindən, ənənələrindən uzaqlaşma, yeni bir mühitə uyğunlaşmaqda çətinlik çəkmə, öz kimliyini itirmə kimi hissləri ifadə edə bilər.
İkinci mənada isə, qəribləşmə ictimai əlaqələrin zəifləməsi, sosial təcrid, insanlarla münasibətlərin pozulması, təklik hissi kimi başa düşülür. Bu mənada, qəribləşmə, bir insanın yaşadığı cəmiyyətdən, qrupdan, sosial dairədən ayrı düşməsini, özünü tərk edilmiş, anlaşılmamış, qəbul olunmamış hiss etməsini ifadə edir. Bu, həm fərdi səbəblərdən, həm də ictimai amillərdən (məsələn, diskriminasiya, ksenofobiya) irəli gələ bilər. Qəribləşmənin bu mənası, psixoloji problemlərə, depressiyaya, hətta sosial adaptasiya çətinliklərinə gətirib çıxara bilər.
Ümumiyyətlə, qəribləşmə həm fiziki, həm də mənəvi bir vəziyyətdir və insanın həyatının müxtəlif mərhələlərində müxtəlif səbəblərdən baş verə bilər. Qəribləşmənin təsiri, insanın şəxsiyyətinə, sosial adaptasiyasına, psixoloji vəziyyətinə əhəmiyyətli təsir göstərir. Bu səbəbdən, qəribləşmənin səbəblərini başa düşmək və onunla mübarizə aparmaq çox önəmlidir.