Qıdıqlanmaq sözü, "qıdıqlamaq" feilindən törəmiş məchul feildır və əsasən iki əsas mənada işlənir.
Birinci məna, fəal hərəkətin nəticəsini ifadə edir. Yəni, kimsə tərəfindən qıdıqlanma hərəkətinə məruz qalmaq, qıdıqlanmağa məruz qalmaq deməkdir. Bu mənada, fəal olaraq qıdıqlayan şəxs mövcuddur, ancaq cümlənin mərkəzində qıdıqlanmanın özü, yəni həmin hərəkətin passiv tərəfi dayanır. Misal üçün, "Uşaq atası tərəfindən qıdıqlanırdı." cümləsində diqqət uşağın qıdıqlanma hərəkətinə məruz qalmasına yönəlib.
İkinci məna isə daha maraqlıdır və fiziki bir təmasın nəticəsində ortaya çıxan refleksiv bir reaksiyanı bildirir. Müəyyən bədən nahiyələrində dəriyə toxunulduqda, sinir sisteminin qeyri-ixtiyari cavab reaksiyası nəticəsində gülməyə səbəb olan bu hadisəni ifadə edir. Bu, həmin nahiyələrdəki sinir uclarının qıcıqlanması ilə əlaqədardır və insanın iradəsi ilə əlaqəli deyildir. Qıdıqlanma hissinin gücü və yerləşdiyi nahiyə fərdi xüsusiyyətlərdən asılıdır. Bəzi insanlar digərlərinə nisbətən daha həssas olurlar və bəzi nahiyələr (məsələn, qoltuqaltı, boyun, ayaqaltı) daha çox qıdıqlanmaya səbəb olur. Maraqlıdır ki, özü özünü qıdıqlamaq çətindir, çünki beyin əvvəlcədən hərəkəti proqnozlaşdırır və qıdıqlanma reaksiyasını əngəlləyir.