Qığ-qığ – təklif olunan izahda olduğu kimi, körpə uşaqların gülərkən çıxardıqları səsi ifadə edən bir onomatopeyik sözdür. Lakin bu izahı daha da genişləndirərək, qığ-qığ səsinin yalnız sadə bir "gülüş səsi" deyil, daha çox sevinc, rifah və şənliyin ifadəsidir demək olar. Bu səs, uşağın fiziki və emosional rahatlığını, dünyaya olan inancını və təmiz sevincini əks etdirir.
Qığ-qığ səsi, fonetik xüsusiyyətlərinə görə də maraqlıdır. "Qığ" hərfinin yumşaq və yüksək tonlu olması, uşağın incə və zərif duyğularını ifadə etməsinə kömək edir. Səsin təkrarlanması ("qığ-qığ") isə sevincin davamlılığını və intensivliyini vurğulayır. Bu cür onomatopeyik ifadələr, uşaqların dilinin inkişafında mühüm rol oynayır və onların ətraf aləmlə qarşılıqlı təsirlərinin əsas vasitələrindən biridir.
Daha geniş mənada, "qığ-qığ" sözü, sadəcə uşaq gülüşünü deyil, ümumiyyətlə, xoşbəxtliyin və şənliyin ifadəsidir. Məsələn, "Qığ-qığ gülüş səsləri evin hər tərəfdən eşidilirdi" kimi bir cümlədə "qığ-qığ" sözü, məkan və atmosferi daha canlı və emosional təsvir edir. Beləliklə, "qığ-qığ" sözü, dilçilik baxımından onomastikasına görə maraqlı olmaqla yanaşı, həm də ədəbi əsərlərdə emosional rəngarəngliyi artırmaq üçün istifadə oluna bilər.
Nəticə olaraq, "qığ-qığ" sadəcə bir səs təqlidi deyil, körpə uşaqların təmiz və səmimi duyğularını əks etdirən, həm də yazılı dildə emosional təsir gücünü artıran, çoxşaxəli mənaya malik bir sözdür.