Qılıncı sözü köhnə Azərbaycan dilində uzun və qılınc formasında olan, dəridən tikilmiş bir baş geyimini, yəni papağı ifadə edir. Bu papağın uzun və sivri olması, qılınc formasını xatırlatması səbəbindən belə adlandırılmışdır.
Qılıncı papaqları adətən uzun boylu, uzundonlu kişilər tərəfindən geyilərdi. Onların xarakterik xüsusiyyətlərindən biri də seyrək saqqallı olmaq idi. Mətndə adı çəkilən Fazilin köpüklənən ağzı, ehtimal ki, həyəcan və ya qəzəb halını göstərir və bu təsvir, Qılıncı papağı taxan bir şəxsin obrazını daha canlı şəkildə canlandırmağa kömək edir.
Qılıncı papağının materialı olaraq dərinin seçilməsi, onun davamlılığını və müəyyən dərəcədə qoruyucu xüsusiyyətini göstərir. Həmçinin, bu papağın əsasən soyuq iqlim şəraitində istifadə olunması ehtimalı yüksəkdir, çünki dəridən hazırlanmış baş geyimləri soyuqdan qorunmaq üçün əlverişlidir. Bu detal, sözün tarixi və mədəni kontekstini daha yaxşı anlamağımıza kömək edə bilər.
Ümumilikdə, "Qılıncı" sözü sadəcə bir papaq adından daha çox, tarixi bir dövrün, geyim mədəniyyətinin və hətta sosial statusun əksini özündə əks etdirən maraqlı bir leksik vahiddir. Onun mənasını anlamaq, həmin dövrün həyat tərzini və adət-ənənələrini daha yaxşı başa düşməyə imkan verir.