Qımıldama: "Qımılda(n)maq" felindən törəmiş isimdir. Əsas mənası hərəkətsizlik, tam sükut və ya hər hansı bir hərəkətin olmamasıdır. Lakin bu sadə tərif, sözün ifadə etdiyi incəlikləri tam əks etdirmir. Qımıldama, sadəcə hərəkətsizliyi deyil, bir növ "donuqluq", "taşlaşmışlıq" hissini də ehtiva edir. Sanki ətrafda həyat, hərəkət var, amma söz mövzusu obyekt və ya şəxs tamamilə təsirsiz qalmış, ətraf aləmin ritminə qoşulmaqdan imtina etmiş kimi görünür.
Məsələn, "Səhnədə qımıldama belə yox idi" cümləsində qımıldama, sadəcə tamaşaçıların hərəkətsizliyini deyil, səhnənin səssiz, həyəcansız, sanki donmuş bir mənzərə olduğunu da ifadə edir. Bu, tamaşaçıların diqqətinin tamamilə səhnəyə yönəldiyini, hər hansı bir kənar səs-küyün və ya narahatlığın olmadığını və sükutun dərinliyini daha qabarıq şəkildə göstərir.
Qımıldamanın mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "Qış yuxusunda olan ayı qımıldamadan yatırdı" cümləsində qımıldama, ayının fiziki hərəkətsizliyindən əlavə, onun bioloji proseslərinin lənətə qədər yavaşladığını, təbiətin ritminə uyğunlaşdığını ifadə edir. Bu, sadəcə hərəkətsizlik deyil, bir növ passivlik, təslim olma vəziyyətidir.
Beləliklə, qımıldama sözü, sadəcə lüğətlərdə verilən qısa tərifdən daha geniş məna daşıyır. O, hərəkətsizliyi, sükutu, donuqluğu, passivliyi və hətta bir növ “ölümlülüyü” ifadə edə bilər. Sözün ifadə etdiyi əhval-ruhiyyə və məna isə hər dəfə istifadə olunduğu kontekstdən asılıdır.