Qınamaq (f.): Bu fellə ifadə olunan hərəkət, bir davranış, söz və ya əməlin pis olduğunu, qəbuledilməz olduğunu bildirmək, tənqid etmək, məzəmmət etmək mənasını daşıyır. Sadəcə olaraq "pisləmək" demək deyil, qınamaq həm də mühakimə və əxlaqi qiymətləndirməni özündə ehtiva edir. Qınamaq həm açıq şəkildə ifadə oluna bilər (məsələn, sərt tənqid, açıq şəkildə məzəmmət), həm də susqun, lakin hiss edilən bir tənqid formasında ola bilər (məsələn, kədərli baxışlar, sükut). Hər iki halda, qınayan tərəf özünün əxlaqi üstünlüyünü və qınananın yanlışlığını vurğulamaq istəyir.
Qınamağın müxtəlif dərəcələri var. Bəzən yumşaq bir tənqid, bəzən isə sərt bir məzəmmət ola bilər. Qınama səbəbi davranışın etik, sosial, dini və ya qanuni normalara uyğun olmaması ola bilər. Məsələn, yalan danışmağı, oğurluğu, haqsızlığı qınamaq ümumi etik prinsiplərə əsaslanır. Qanunsuz əməllər isə həm etik, həm də qanuni qınağa səbəb olur. Qınama, həm şəxsi səviyyədə (məsələn, valideyn tərəfindən övladın davranışının qınanması), həm də ictimai səviyyədə (məsələn, bir şəxsin cəmiyyət tərəfindən qınanması) baş verə bilər.
Misal olaraq verilən "Ey məni qınayan, ağlama, deyib; Ağlar yarı gedən bəs ağlamazmı?" beytində qınama hərəkətinin bir növ ikili standartı vurğulanır. Qınayan şəxsin özü də eyni səhvə yol verdiyinin və ya eyni vəziyyətdə olduğunu bildirərək, qınamanın ədalətsizliyini ifadə edir. Bu, qınamanın bəzən subyektiv və kontekstdən asılı olduğunu göstərir.
Ümumiyyətlə, qınamaq sözü çox yönlü və mürəkkəb bir məna daşıyır. Həm tənqid, həm məzəmmət, həm də mühakiməni özündə birləşdirir və tez-tez sosial və əxlaqi məsələlərlə sıx bağlıdır.