Qıvrılma: "Qıvrılmaq" felindən törəmiş isimdir. Sadəcə "qıvrılmaq" hərəkətinin nəticəsini, vəziyyətini ifadə etməkdən də çox geniş bir məna kəsb edir. Mənfi və ya müsbət mənalarda istifadə oluna bilər.
Fiziki Qıvrılma: Bir cismin, obyektin və ya xəttin öz oxu ətrafında əyilməsi, bükülməsi, spiral və ya dalğavari forma almasıdır. Məsələn, bir ipək şalı qıvrılıb, saçlar qıvrılıb, bir yol qıvrılıb dağa doğru qalxır. Bu mənada qıvrılma, əyrilik, əyilmə, bükülmə, burulma kimi sözlərlə sinonim ola bilər. Hətta qıvrımın şiddətinə görə "bükülmə", "burulma", "sarmaşma" kimi daha güclü sözlər də istifadə oluna bilər.
Mənəvi Qıvrılma: Qıvrılma metaforik mənada da işlədilir. Bir insanın mənəviyyatında baş verən çətinliklər, qarışıqlıqlar, əxlaqi tərəddüdlər "mənəvi qıvrılma" kimi ifadə oluna bilər. Bu mənada, insanın daxili münaqişələri, fikirlərinin ziddiyyəti, özünü tapmaqda çətinlik çəkməsi və s. qıvrılma ilə ifadə oluna bilər. Bu, daha çox psixoloji və ədəbi mənada istifadə olunur.
Sənət və Təbiətdə Qıvrılma: Qıvrılma həm də sənətdə və təbiətdə geniş yayılmış bir formadır. Təbiətdə dağların, çayların, bitkilərin qıvrım şəkilləri, sənətdə isə heykəltəraşlıqda, rəssamlıqda, memarlıqda, nəbati naxışlarda qıvrılma estetik bir element kimi geniş istifadə olunur. Bu, həm təbiətin gözəlliyinin, həm də insan yaradıcılığının ifadə vasitələrindən biridir.
Nəticə olaraq, "qıvrılma" sözü sadə bir fiziki hərəkəti ifadə etməklə yanaşı, dərin metaforik mənaları da özündə ehtiva edən zəngin bir sözdür. Kontekstə görə mənası dəyişsə də, əsas olaraq əyrilik, bükülmə, qarışıqlıq, dəyişkənlik kimi anlamları ehtiva edir.