Qıvrımsaçlı sifəti, əsasən saçlarının quruluşunu təsvir edən bir söz olub, saçlarının dalğalı, bükülmüş, spiralvari və ya ümumiyyətlə düz olmayan bir formaya malik olduğunu bildirir. Bu, sadəcə "buruqsaçlı" sözünün sinonimi olmaqdan daha geniş mənaya malikdir. Çünki "buruqsaçlı" daha çox sıx, iri və aydın görünən qıvrımları ifadə edərkən, "qıvrımsaçlı" daha incə, nazik və ya az aydın görünən qıvrımları da əhatə edə bilər. Beləliklə, "qıvrımsaçlı" daha ümumi və çevik bir təsvirdir.
Sözün tərkib hissələrinə nəzər salsaq, "qıvrım" sözü əyrilik, bükülmə, dalğalanma mənasını verir. "Saçlı" isə saça malik olmaq mənasını bildirir. Bu iki söz birləşərək, "qıvrım saçlı" yəni saçları qıvrım olan mənasını əldə edir. Bu təsvir, şəxsin görünüşünün bir detalını və bəlkə də xarakterinin bir hissəsini də əks etdirə bilər. Məsələn, qıvrımsaçlı bir insan həm də canlı, həyatsevər, enerjili və ya hətta inadkar kimi qəbul edilə bilər. Əlbəttə, bu sadəcə bir ümumiləşdirmədir və qıvrımsaçlı hər kəsin eyni xarakterə malik olması demək deyil.
Mir Cəlalın misalında istifadə olunan "Qaragöz, qıvrımsaç qız güzgünü Nərimandan almadı" cümləsində "qıvrımsaçlı" sözü qızın görünüşünün əsas xüsusiyyətlərindən biri kimi təqdim edilir. Bu, onun gözəlliyinin və cazibədarlığının bir hissəsini, xarici görünüşünün detalını oxucuya çatdırmaq üçün istifadə olunur. Beləliklə, söz sadəcə bir təsvir vasitəsi olmaqdan daha artıq bir funksiya daşıyır; şəxsin xarakterini və ya hekayənin atmosferini də tamamlayır.