Qnoseoloji sifəti, fəlsəfənin idrakla, yəni biliyin mənbəyi, mahiyyəti və hədləri ilə məşğul olan sahəsi olan qnoseologiya ilə əlaqədar olanı bildirir. Sadəcə "idrak nəzəriyyəsinə aid olan" deyimindən daha geniş olaraq, qnoseoloji termininin istifadəsi, müəyyən bir mövzunun, arqumentin və ya nəzəriyyənin biliyin təbiəti, əldə edilməsi və məhdudiyyətləri ilə əlaqədar olduğunu vurğulayır.
Qnoseoloji görüşlər, dünyanı necə bildiyimiz, biliyin həqiqətə necə uyğun gəldiyi, duyğularımızın və düşüncəmizin biliyimizin formalaşmasındakı rolu kimi əsas sualları araşdırır. Bu görüşlər, rasionalizm (biliyin əsas mənbəyinin düşüncə olduğunu iddia edən), empirizm (biliyin əsas mənbəyinin duyğu təcrübəsi olduğunu iddia edən) və ya hər iki yanaşmanı birləşdirən digər fəlsəfi məktəblərdən qaynaqlana bilər. Məsələn, bir "qnoseoloji problem" biliyin həqiqi olub-olmamasının müəyyən edilməsinin çətinliyi ola bilər, "qnoseoloji yanaşma" isə müəyyən bir hadisəni araşdırarkən biliyin əldə edilməsi metodlarının diqqətlə nəzərdən keçirilməsini əhatə edə bilər.
Qısacası, "qnoseoloji" termini, fəlsəfi baxımdan biliyin təbiətinə və hədlərinə yönəlmiş hər hansı bir şey üçün istifadə olunan bir termindir. Bu, sadəcə bir termin deyil, həm də insan ağılının və biliyin təbiətinin dərindən araşdırılmasına dəvətdir. Qnoseoloji suallar insanlığın varlığı boyu müzakirə olunmuş və əbədi olaraq mübahisə doğuran, həm də intellektual inkişafımız üçün vacib olan suallardır.