Qurumlu sifəti əsasən bir səthə, obyektə və ya əşyaya qurumun yapışması, onunla örtülməsi və ya bağlanması mənasını verir. Bu, qurumun həmin səthə bərk yapışması və görünən bir təbəqə əmələ gətirməsi ilə xarakterizə olunur. Məsələn, “qurumlu baca” ifadəsi bacanın tüstüdən və ya digər amillərdən qurumla örtülmüş olduğunu göstərir. Eyni şəkildə, “qurumlu divar” ifadəsi də divarın qurumla örtülmüş olduğunu bildirir. Bu örtük qalınlığı müxtəlif ola bilər – incə bir toz təbəqəsindən tutmuş, qalın, sıx bir qatadək.
Lüğətdə verilən ikinci məna isə daha metaforik və obrazlıdır. “Cındır piltəli saxsı çıraq qurumlu işıq verirdi” misalında “qurumlu işıq” ifadəsi işığın zəif, qeyri-müəyyən, qaranlıq çalarlarla qarışıq olduğunu ifadə edir. Bu, çırağın zəif parıltısının qurumla örtülmüş kimi, bulanıq, səpələnmiş və tam aydın olmayan bir işıq yaydığını təsvir edir. Bu mənada “qurumlu” işığın keyfiyyətini, daha doğrusu, onun qeyri-kafi, zəif və qaranlıq olmasını ifadə etmək üçün istifadə olunur. Bu, işığın təmizliyi və parlaqlığının əksi olaraq, onun tutqunluğunu və qeyri-müəyyənliyini vurğulayır.
Beləliklə, “qurumlu” sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq konkret (fiziki örtük) və ya metaforik (bulanıq, zəif və qeyri-müəyyən) ola bilər. Hər iki halda da, “qurum”un əmələ gətirdiyi maneə, qeyri-şəffaflıq və qaranlıqlıq əsas vurğu nöqtəsidir.