Qurumuş (f. sif.): Bu söz, əsasən suyunun çox hissəsini itirmiş və nəticədə sərt, bərk və ya çox quru hala gəlmiş şeyləri, canlıları və ya maddələri təsvir etmək üçün istifadə olunur. Sadəcə "quru" sözündən fərqli olaraq, "qurumuş" prosesi tamamlanmış və nəticədə əşyanın quruma prosesinin son mərhələsində olduğunu vurğulayır. "Quru" daha çox vəziyyəti, "qurumuş" isə prosesin nəticəsini ifadə edir.
Misallar olaraq, "qurumuş ağac" ifadəsi uzun müddət sudan məhrum qalmış, öz suyunu tamamilə itirmiş və nəticədə çürüməyə, parçalanmaya başlamış bir ağacı təsvir edir. "Qurumuş çörək" sərt, quru və artıq dadlı olmayan bir çörəyi bildirir. "Qurumuş torpaq" isə uzun müddət yağışsız qalmış, çatlamış və bitki örtüyünün inkişafı üçün yararsız hala gəlmiş torpağı ifadə edir. "Qurumuş çay" ifadəsi isə suyunun çox hissəsini itirmiş, axını zəifləmiş və ya tamamilə qurumuş bir çay ərazisini göstərir.
Ədəbiyyatda "qurumuş" sözünün daha incə mənaları da ola bilər. Məsələn, verilən nümunədə "[Mahirə] qurumuş dodaqlarını dili ilə islatdı" cümlesi Mahirənin uzun müddət susuz qalmasının və ya emosional vəziyyətinin nəticəsini, fiziki quruluğu ilə emosional vəziyyəti arasında bir əlaqəni göstərir. Qurumuş dodaqlar yalnız fiziki quruluq deyil, həm də daxili vəziyyətinin bir göstəricisi kimi təqdim edilir.
Beləliklə, "qurumuş" sözü yalnız fiziki quruluğu deyil, həm də prosesin tamamlanması, nəticənin əhəmiyyəti və bəzən də emosional kontekstin ifadə olunması üçün istifadə oluna bilər. Bu sözün mənası kontekstdən asılı olaraq daha geniş və dərin mənalar kəsb edə bilir.