Qübbəli sifəti, bir binanın və ya qurğunun damının və ya səqfinin yarımkürə (qübbə) formasında olduğunu bildirir. Bu, memarlıqda tez-tez rast gəlinən və bədii, həmçinin funksional əhəmiyyətə malik bir xüsusiyyətdir. Qübbəli strukturların tarixi qədim zamanlara gedib çıxır və müxtəlif mədəniyyətlərdə, fərqli məqsədlər üçün – məscidlərdən, kilsələrdən tutmuş, məqbərələrə və ya hətta adi yaşayış evlərinə qədər istifadə olunmuşdur.
Qübbənin özünəməxsus forması, həm estetik gözəllik bəxş edir, həm də mühəndislik baxımından üstünlüklər təqdim edir. Qübbənin qüvvəni mərkəzə yönəltməsi sayəsində geniş və açıq sahələr yaradıla bilir, divarların yük daşıma qabiliyyəti azalır. Bu səbəbdən də qübbəli binalar, həm möhtəşəm görünüşləri, həm də konstruktiv etibarlılığı ilə seçilir.
Misal olaraq, verdiyiniz cümlədəki "Turşsu çeşməsinin başında qırmızı qübbəli ağ çadır dayanmışdı" ifadəsində, "qübbəli" sözü çadırın damının yarımkürə formasında olduğunu və bunun da qırmızı rəngdə olduğunu göstərir. Bu, çadırın digər çadırlardan fərqləndirən bir xüsusiyyət kimi təsvir olunur, oxucuya çadırın görünüşü haqqında daha ətraflı məlumat verir.
Beləliklə, "qübbəli" sözünün mənası sadəcə "qübbəsi olan" deyil, həm də memarlıq üslubunu, estetikanı və hətta bəzən sosial-mədəni kontekstin bir hissəsini əks etdirən daha geniş bir anlayışı ehtiva edir.