Lalapitik sifəti, nitq qüsuru olan, tam olaraq lal olmasa da, sözləri aydın və düzgün tələffüz etməkdə çətinlik çəkən şəxslər üçün işlədilir. Bu, sözlərin səslərinin tam və dəqiq çıxarılmasında, həmçinin hərf və hecaları bir-birinə düzgün birləşdirməkdə qarşılaşılan bir problemdir. Lalapitik insan, danışarkən sözləri qıraraq, bəzi səsləri əksik deyərək və ya səsləri qarışdıraraq danışır. Bu səbəbdən də söhbəti anlamaqda çətinlik yarana bilər.
Lalapitiklik, müxtəlif səbəblərdən, o cümlədən, doğuşdan olan nitq qüsurlarından, beyin travmalarından, bəzi xəstəliklərdən və ya dilin inkişafında gecikmədən yaranır. Şiddəti fərqli ola bilər: bəzi hallarda yalnız müəyyən səslərin tələffüzündə çətinlik yaşanarkən, digər hallarda isə daha ciddi nitq pozuntuları müşahidə oluna bilər. Bu qüsur, həm uşaqlarda, həm də böyüklərdə rast gəlinir.
Əvvəllər "lalapitik" termini daha çox məhsulaşdırılmış, yəni yüngül nitq qüsuru olan insanları təsvir etmək üçün istifadə olunurdu. Lakin bu terminin istifadəsi, mədəniyyətdən və kontekstdən asılı olaraq, həssaslığı səbəbindən mübahisələrə səbəb ola bilər. Ona görə də, daha dəqiq tibbi diaqnoz və təsvir üçün mütəxəssislərlə məsləhətləşmək məsləhətdir. Müasir dövrdə, nitq qüsurlarının daha dəqiq təsnifatı və müalicəsi üçün daha peşəkar terminologiyadan istifadə olunması tövsiyə olunur.
Beləliklə, "lalapitik" sözü, nitq qüsurlarının müxtəlif səviyyələrini əhatə edən ümumi bir termin olaraq qalsa da, onun daha dəqiq və peşəkar təsvirlərə yol açması üçün tibbi terminlərlə əvəz olunması daha məqsədəuyğundur. Bu, həm də nitq qüsuru olan insanlara qarşı daha həssas və hörmətli bir yanaşmanın əsasını qoyar.