Lalıqlamaq, əsasən meyvələr üçün işlədilən bir feildir və həddindən artıq yetişmək, sulanmaq, yumşalmaq və öz təbii formasını itirmək mənasını verir. Sadəcə "yetişmək"dən fərqli olaraq, "lalıqlamaq"da yetişmənin həddini aşması, meyvənin artıq çox yetişdiyini və bəzən istifadəyə yararsız hala gəldiyini bildirir. Meyvənin özündən suyu axmağa başlaması, dərisinin qırışması və toxumasının yumşalması kimi əlamətləri əhatə edir.
Misal olaraq, "Əzgillər lalıqlamış, armudlar dəymişdi" cümləsində olduğu kimi, "lalıqlamaq" feili, meyvənin çox yetişərək, öz formasını itirməsini və bəzən də dadının pozulmasını ifadə edir. "Dəymək" fiili ilə yanaşı istifadəsi, yetişmənin müxtəlif dərəcələrini göstərmək üçün istifadə olunur. "Dəymək" daha az hədd aşmış yetişməni, "lalıqlamaq" isə həddən artıq yetişməni bildirir.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "lalıqlamaq" sözü "lal" sözü ilə əlaqəlidir. Bu əlaqənin dəqiq etimologiyası mübahisəli olsa da, bir fikirə görə, həddindən artıq yetişmiş meyvənin sanki "dili bağlı", "səsi çıxmayan", artıq öz potensialını itirmiş halda olması ilə əlaqələndirilə bilər. Başqa bir fikirə görə isə, bu, çox yetişmiş meyvənin yumşaq və şirəli, sanki "lal" kimi səssiz olması ilə bağlıdır.
Beləliklə, "lalıqlamaq" sözü, sadə bir yetişmək mənasından daha çox, həddini aşmış, bəzən istifadəyə yararsız hala gəlmiş, lakin hələ də təbii gözəlliyini qoruyan meyvənin vəziyyətini ifadə edən rəngarəng bir məna daşıyır.